STILTE (Ruben en Julian)
Wie kan dit leed doorgronden
wie kan die pijn doorstaan
wie weet van al die slapeloze nachten
wie kan in een ander z’n schoenen staan?
Wie durft de eerste steen te gooien
wie is zonder zonden, volkomen rein
wie durft er van zichzelf te zeggen
als Jezus te kunnen zijn?
Hier past alleen maar stilte
in harten die zijn verscheurd
en met elkaar er voor te zorgen
dat zoiets nooit meer gebeurt.
Heer, help ons toch te kiezen
voor het goede en niet voor het kwaad
elkaar te respecteren en te verdragen
ook als het niet meer samen gaat.
Laat al die tranen die nu stromen
niet voor niets zijn geweest
vul ons allen met Uw Liefde
zodat die pijn ooit weer geneest.
www.myplaceofpeace.com
Tags: Ruben en Julian, Stilte
This entry was posted
on maandag, mei 20th, 2013 at 09:16 and is filed under GEDICHTEN Cobi, In het dal.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
Lieve cobi
Wat een gevoelig gedicht,het heeft
me diep geraakt,laten we inderdaad
Bidden dat de pijn ooit zal genezen.
Liefs:greetje
Ja, Greetje, dat kunnen we in ieder geval doen.
liefs
Cobi